Czym jest bursztyn i skąd się wziął?
Witam wszystkich w pierwszym poście umieszczonym na blogu . Słowem wstępu blog będzie zapełniony informacjami o bursztynie, nowościami ze świata biżuterii, relacjami z różnych wydarzeń związanych z bursztynictwem oraz opowiem trochę o pracy w Muzeum Bursztynu w Ustce. Postaram się również przybliżyć na czym polega praca bursztynnika jak i przybliżyć temat poszukiwania bursztynu. Wydaje się to być ciężką rzeczą, a może to robić każdy kto tylko ma na to ochotę i czas. A teraz czas przejść do tematu pierwszego postu. Przed przeczytaniem postu polecam przeczytać wpis w zakładce O nas.
Czym jest bursztyn?
Bursztyn, jantar, sukcynit, elektron, amber z angielskiego i bernstein z niemieckiego – skamielina znana pod wieloma nazwami o leczniczych właściwościach. Każdy pewnie wie, że bursztyn jest zastygłą żywicą drzew sprzed wielu milionów lat, a dokładniej 40mln lat. Jakby nie patrzeć to kawał czasu, a piękne i wielokolorowe bryłki bursztynu cały czas się znajduję i to od kilku tysięcy lat. Drzewa, które “produkowały” bursztyn były ogromnymi drzewami iglastymi przypominającymi nasze aktualne cedry czy modrzewia. Ich wymiary potrafiły osiągnąć nawet 100 metrów wysokości i 40 metrów w obwodzie. Jest to oszałamiający wynik nawet przy sekwojach porastających lasy Ameryki Północnej.
Ale czemu te drzewa rosły tak ogromne? Odpowiedź jest prosta i również bursztyn nam ją podsunął, bowiem naukowcy przebadali próbki powietrza znalezione w bursztynie i analiza składu powietrza wykazała, że w było wtedy aż 40% tlenu w składzie. Drzewom również nie miał kto “przeszkodzić” w spokojnym rośnięciu. Ze względu na to, że temperatura na naszych terenach była tropikalna, żywica lała się strumieniami z drzew. A jakie to były tereny?
Skąd się wziął?
Dla wielu może to być zaskoczeniem, ale na terenach aktualnej Skandynawii i Morza Bałtyckiego był ogromny ląd zwany Fennoskandią. A jego środkiem płynęła rzeka Eridan. Wypływała na tereny aktualnej zatoki Gdańskiej, a wcześniej Morza Eoceńskiego. Żywica spływała z drzew na ziemię jak i do rzeki. Jeśli wpadła do rzeki nurt wody zanosił ją do morza, które swoimi prądami i falami roznosiło ją po całym wybrzeżu. Ale bursztynu możemy znaleźć nie tylko nad morzem, a w wielu zakątkach Polski takich jak okolicę Lublina czy Kurpie na Mazowszu. Spowodowane to jest Zlodowaceniem Skandynawskim sprzed 12000 lat i ruchami lodowca. Swoją masąu formował kształt obecnej Europy środkowej oraz przenosił masy ziemi z ukrytymi w środku bursztynami.
Na tym zakończę pisanie pierwszego postu. Bursztyn jest o tyle ciekawym temat, że na jego temat można rozprawiać godzinami. Spróbuje przełożyć całą wiedzę, którą posiadam na tekst pisany na tym blogu.
Pracownik Muzeum Bursztynu w Ustce